استان اصفهان ، با آنکه در ذهن بیشتر گردشگران بهعنوان مقصدی تاریخی و فرهنگی شناخته میشود، در سالهای اخیر یکی از قطبهای نوظهور گردشگری کشاورزی و بومگردی نیز بوده است.
مناطق حاصلخیز استان اصفهان ، بهویژه در شرق و جنوب آن، سالانه میزبان هزاران گردشگر علاقهمند به تجربه زندگی روستایی و مشارکت در فعالیتهای کشاورزی بودهاند. اما امسال، تصویر زیبای دشتهای گندم زیر سایه بحران آب و نوسانات اقلیمی رنگ باخته است.
بر اساس گزارشهای اخیر، تغییرات ناگهانی دما، کمبود بارندگی و نبود بیمه مناسب، باعث نابودی بخش زیادی از مزارع گندم در استان اصفهان شد است. کشاورزان میگویند در برخی مناطق مانند ورزنه، کوهپایه، جرقویه و نائین، محصول سالانهشان بهطور کامل از بین رفت. و هیچگونه جبرانی نیز از سوی نهادهای بیمهگر انجام نشد است. این مسئله نه تنها معیشت کشاورزان را به خطر انداخت. بلکه زیرساختهای مرتبط با گردشگری کشاورزی، از جمله اقامتگاههای بومگردی، تورهای برداشت گندم و بازدیدهای آموزشی، را نیز در معرض تعطیلی قرار داد است.
گردشگری کشاورزی (Agrotourism) که میتوانست فرصتی طلایی برای احیای اقتصادی روستاها و پیوند میان شهرنشینان و زندگی سنتی باشد، حالا نیازمند حمایتهای فوری و هدفمند است. تورینو بهعنوان یک پلتفرم تخصصی در معرفی تورهای تجربهمحور، این بحران را هشداری جدی برای سیاستگذاران گردشگری میداند.
اگر مسئولان هرچه سریعتر برای جبران خسارتها، بیمه محصولات کشاورزی و توسعه زیرساختهای گردشگری روستایی اقدام نکنند. این خسارات تنها به زمینهای کشاورزی محدود نخواهد شد، بلکه زنجیره اشتغال، درآمد و سرمایهگذاری در این مناطق نیز از هم خواهد پاشید.
در شرایطی که گردشگری پایدار و بومگردی بهعنوان راهی برای نجات مناطق کمبرخوردار معرفی میشوند. محافظت از منابع طبیعی و کشاورزی نهفقط یک وظیفه محیطزیستی، بلکه ضرورتی برای حفظ حیات صنعت گردشگری ایران است. اصفهان، این بار نه بهخاطر میدان نقشجهان یا زایندهرود، بلکه بهدلیل دشتهای خاموش گندمش باید دید شود.